Small talk, pastry chef and 7 more weeks to go!

10 juni 2013 - London, Verenigd Koninkrijk

Hi! 

Even vergeten te schrijven voor een paar weekjes, maar ik kom er steeds niet aan toe. Niet dat ik niet genoeg vrije tijd heb enzo, maar ik ben van nature gewoon niet zo'n schrijver. Dus in dit verhaaltje een korte samenvatting van de afgelopen 3 weekenden en de tijd daartussen. 

Het weekend van 25 mei is Nikki naar Nederland gegaan, dat betekende dus een weekendje alleen. Gelukkig was het weer prachtig en heb ik dus lekker in het park kunnen hangen. En dat kan ik met gemak een hele dag volhouden! Naast het heerlijke weer om van te genieten zijn er ook mensen zat om naar te kijken. Met de eerste zonnestralen stroomt regent park (het park dat 5 min. van mij vandaan is) vol. Het is een behoorlijk groot park dat een meertje heeft, grote grasvelden, en hele stukken vol met prachtige bloemen. Je kan duidelijk zien dat de Londenaren gesteld zijn op hun parken, want alles ziet er tiptop uit. Geen afval op het gras of in de struikjes, geen overvolle prullenbakken en geen luid schreeuwende randebielen die de boel voor iedereen verpesten. Opvallend is de diversiteit aan culturen in London. Het kan ongeveer onderverdeeld worden in vier groepen: Indiërs, echte britten, toeristen, en al het overige. Ik heb mezelf uitstekend vermaakt in het park, en maandags kwam Nikki al weer thuis.

Deze maandag (de 27ste) was het begin van bank holiday. Voor de meeste maar één maandag vrij, de scholen zijn echter de hele week gesloten. Deze maandag zijn nikki en ik begonnen in het park met een killer brunch en besloten we daarna de fiets te pakken. Na wat gekloot met het stomme apparaat hadden we dan toch eindelijk een fiets die het opzich prima deed. Vanuit ons wilde we naar Travalgar square fietsen. Makkelijker gezegd dan gedaan helaas, de fietsen moeten namelijk na een half uur weer terug in een hekje worden geplaatst, waar je vervolgens na 5 minuten weer een nieuwe fiets kan pakken. Dit hoeft natuurlijk niet perse zo, maar voor elk extra half uur betaal je meer, en wij wilde het natuurlijk zo cheap mogelijk doen! Het probleem was dat die stomme fietsenrekjes op de meest onlogische en onvindbare plaatsen in de stad zitten. Maargoed, alles is uiteindelijk gelukt. Toch heb ik besloten de fiets nooit meer te nemen gezien het nogal suïcidaal is om te doen. 

Toen we op Travalgar square aankwamen zagen we dat er een openlucht klassiek concert was. Nou, dat konden we mooi eventjes meepikken. Het was mooi om te zien en horen, en het was ongelofelijk hoeveel publiek het trok! 

De werkweek verliep prima, en ik heb weer veel gelachen met mijn collega's die (thank god) mijn sarcastische humor beginnen te snappen. 

Het weekend daarop zijn Nikki en ik naar het National museum of history geweest. Een gigantisch groot museum bleek met prachtige zalen. Het was 'bad festival' dus dit weekend kon je ook nog eens vleermuisjes zien van zeer dichtbij, en er uitleg over krijgen. Wat een kleine beestjes zijn dat. Verder is het gebouw waarin het museum zit echt prachtig en hartstikke groot!

Die avond zijn we wezen stappen en dat was hartstikke leuk. We zijn naar de strawberry moon nogwat geweest, omdat daar een disco vloer was. Tja, wie wil dat nou niet. We werden vollop aangesproken door mannen omdat we (Floor, Nikki en ik) allemaal lang blond haar hebben, en natuurlijk ook best lang zijn. De vrouwen hier zijn (zoals ik al geleerd had van geordie shore) enorm nep. Dat wil zeggen, fake tan, fake nails, fake hair, megaaaaa hoge hakken en suuuuuper korte rokjes. Echt niet normaal. De avond was geslaagd en om half 6 lagen we weer vredig in ons bedje. De volgende dag hebben we dan ook maar lekker uitgerust en nog wat in het park gehangen.

Afgelopen week heb ik mogen helpen met Franzie. Een Duits meisje die al een hele poos in London woont. Ze is de pastry 'chef' van E5 Bakehouse en maakt de lekkerste creaties. Ik wilde haar heel graag een keertje helpen, hiervoor moest ik wel om 8 uur beginnen... VROEG! Want dat betekende dat ik om tien voor 7 de deur uit moest. De hele dag was heel leuk, ik heb veel geproefd, gemaakt en geleerd! 

Afgelopen weekend niet bar veel gedaan. Lekker relaxed gedaan. Zaterdag gewerkt en zondag naar Nikki geweest op haar stage. Ook een hele leuke plek. 

In al deze weken heb ik enorm veel met random mensen op straat gesproken. Mensen die naast je op een bankje zitten in het park, mensen in de metro, eigenlijk overal. Mijn uitspraak en woordenschat is al stukke beter! Het blijft toch wel lekker om zo anoniem te zijn. Dat maakt het makkelijk om tegen mensen te praten, die het oprecht leuk en lief vinden als je iets aardigs voor ze doet. Kei fijn.

Dat was het dan wel weer, hopelijk genoeg verteld! Adios, Cheers and talk to you laterrrr!! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Evelien:
    10 juni 2013
    hai anne,wat een leuk verhaal.fijn dat.je het naar je zin hebt.en wat een prachtig park,daar ga je vast nog wel wat uurtjes doorbrengen.succes met je stage.liefs evelien
  2. Nanda:
    11 juni 2013
    Je doet toch een paar bijzonder uitspraken in dit verhaaltje Anne, zo ken ik je niet! Het blijft toch wel lekker om anoniem te zijn, zegt het boerineke die het liefst in een klein dorp woont met koeien om haar heen :) Ik wist niet dat de rooie haren van Nikki het nieuwe blond zijn tegenwoordig? haha

    Leuk verhaaltje, wat schrijven is niet helemaal mijn ding? Have fun, dikke knuffel voor mijn lieve vriendinnetje aan de andere kant van de wereld! Liefs